Malzemesi: 2 bağ galdirik, 4 baş orta büyüklükte soğan, bir kaşık yağ, yeterince tuz Yapılışı: Galdirik temizlenip, yıkanır. Kaynayan suyun içine atılırak haşlanır ve süzülür sıkılarak doğranır. Ayrı bir kapta ince kıyılmış sogan yağda pembeleşinceye kadar kavrulur. Üzerine doğranmış galdirik sık sık karıştırılır. Bir süre ateşte bekletilir.…
Yapılışı: Akşamdan suya bırakılan kırık mısır fasulye, sabahleyin haşlanir. Bir tencereye su konularak kaynatılır. Hazırlanan malzameler kaynayan suya katılır. Piştikten sonra dinlenmeye bırakılır. Ayrı bir kapta hazırlanan ayranın içine pişmiş kırma mısır ve fasulye karışımı konulur. Servis yapılacağı sırada yağ eritilerek yemeğin üzerine dökülür, Nane…
Malzemesi: 1 bağ pancar, 1,5 su bardağı haşlanmış fasulye,1 baş soğan (orta büyüklükte), 1 tane acı biber, bir su bardağı mısır unu, 2 kaşık yağ, yeteri kadar tuz. Yapılışı: Pancar temizlenip yıkanır. Ince ince doğranır. Bir tencerede yağ eritilir. Incecik doğranmış soğanlar bu yağda pembeleşinceye kadar…
Yurtdışı Ordulular kültür ve Dayanışma Derneği’ne Doğru Neden?
Bilindiği gibi bizlerin Anne ve Babalarımız yani birinci kuşak 1960 – 1970’lı yıllarda Türkiye`nin birçok bölgesinden olduğu gibi Ordu’dan da ekmek parası kazanmak için Batı Avrupa´ya geldiler. Hepsinin amacı birkac yıl çalışmak, biraz para biriktirip geri dönmekti. Fakat bu birkaç yıl bir türlü bitmedi. Biteceği de yoktu. Bu gerçeği ancak birkaç yıldan beri kabul etmeğe başladık.
Evet, geldiğimiz bu ülkelerde iyi kötü ekmek paramızı kazandık, kazanıyoruz da. Doğup büyüdüğümüz, çocukluğumuzun, gençliğimizin geçirdiğimiz çilekeş insanlarıyla birlikte ağlayıp güldüğümüz, havasını birlikte teneffüs ettiğimiz bahçelerinde fındık toplayıp türküler söylediğimiz yeşilin her çeşidine, denizine ve yaylasına farkında olmadan gönül verdiğimiz vatanımız Ordu özlemi bu! Bu özlem bitecek mi? Bu özlem nasıl biter? Seven, sevdiğine özlem duyan Ordu insanı, nasıl dereleri yukarı akıtmak isterse, bizler de bir parça Ordu’yu buralara getirmek istedik. Meğer bu ne büyük özlemmiş ki Ordulu kiminle konuşsak bu duygu insanımızın gözlerinden okunuyor ve her tavrından anlaşılıyordu. Hele bazı hemşehrilerimiz, burada doğup büyüyen çocuklarımızın bu sevgiden mahrum olduklarını, gittikçe benliklerinden uzaklaştıklarını görünce bunun ne kadar gerekli olduğunu da dile getirdiler. Yurtdışı Ordulular Kültür ve Dayanışma Derneğine ne kadar ihtiyaç olduğu da ortaya cıkıyordu. Belediye başkanımız Sayın Fikret Türkyılmaz`ın 1994 – 1995 yılbaşında Almanya`ya ziyareti sırasında bunun gerekliliği de iyice ortaya cıktı. Kendisi ile birlikte Almanya`nın çesitli bölgelerindeki Orduluları ziyaret eden, Almanyadaki işadamlarımızdan Feyzi Akyazı; 12 subat 1995 tarihinde Turan Işleyen, Mustafa Duran ve ceşitli derneklerde yöneticilik yapan, ulaşabildiği Orduluları Oberhausen’de bir iftar yemeğine çağırarak dernekleşmeyle ilgili fikrini açıkladı. Katılanların olumlu fikri ile bir Yurtdışı Ordulular derneğinin kurulmasına karar verildi. Tek yanlı ve dar bir çercevede kalmamak için Almanyanın her yerindeki ulaşilabilinen Ordululara haber verilerek yine Oberhausen´de 11 Mart 1995`te bir toplantı daha yapıldı ve 18 kişilik bir ´´Kurucu Heyet / Yönetim Kurulu` seçildi. Seçilen Yönetim Kurulu tüzüğü hazırlamak, kuruluşumuzu tüm Avrupa ve Orduya duyurmak, üye kaydetmek ve genel kurul toplantısını hazırlamakla görevlendirildi. Derneğimizin tüm Ordululara, Türkiyemize ve hele de yurtdışında doğup büyüyen çocuklarımıza hayırlı olmasını diliyoruz.